هنر

این عکس با عنوان "Dream Walker" در سایت Fotoblur ، در حالی که انتظارش را نداشتم، feature شد و کلی پیام تبریک دلگرم کننده در پی داشت.

دلم میخواهد پای این عکس، بی هیچ توضیحی، بخشهایی از سخنان استاد دکتر علی شریعتی را در کنفرانس تالار رازی دانشگاه مشهد با عنوان " هنر در انتظار موعود " که در کتاب "هنر (مجموعه آثار 32) چاپ شده است بیاورم:

.... هنر همواره در این تلاش بوده است که از قید آنچه عینی و محسوس است و موضوع علم است، بیرون بیاید و انسان را بیرون بیاورد. هنر اومانیستی یونان قدیم، بر زیبایی واقعیت، بر زیبایی دشت و کوه و بیشتر بر زیبایی اندام انسان مبتنی است، اما در طول تاریخ هر وقت که هنر آزادانه تجلی کرده و عکس العمل فیزیولوژی نبوده، کوشش داشته خودش را از قید بیرون بیاورد. تمام نهضتهای هنری که به وسیله ی هنرمندانی که دارای احساسات ماوراءالطبیعه هستند و یا هنرمندانی که دارای این احساسات نیستند به وجود آمده، کوشش شان این است که از هنر نه ابزاری برای تصویر و توصیف واقعیت یا برای تعیین انسان در چهارچوب موجود خودش بسازند بلکه آن را به عنوان یک دعوت و یک خلاقیت و یک آفرینندگی الهی در شدن و در تکامل یافتن احساس و ذات و وجود و حقیقت انسان به کار بیندازند.....

....تمام آثار هنری را بر اساس رفتن از عینیت و مادیت به تجرد و ذهنیت درجه بندی میکنم: از همه مادی تر مجسمه است که هم منجمد است و هم سه بعد کامل مادی دارد. کاملتر از آن نقاشی است. چرا کاملتر است؟ چون از یک بعد ناقصتر است و دو بعد دارد. به میزانی که یک بعد کمتر از طبیعت دارد، یک استعداد نزدیکتر شدن به ذهنیت دارد. برای همین هم هست که امروز در نقاشی آدمهای بزرگی مثل پیکاسو داریم. اما در مجسمه سازی هنوز چنین نوابغی نتوانسته اند به وجود بیایند، چه، آنها در سه بعد مادی گرفتارند.

رقص در عین حال که یک هنر کلاسیک و یک هنر تجسمی است، در عین حال، این تجسمها درست متناسب با روح و احساس و ادراک است و بنابراین میتواند تجلی درون انسان و تجرد باشد. موسیقی فقط و فقط یک بعد دارد و آن هم زمان است و شعر تجرد مطلق و محض است و این است که میبینیم ما در شعر توانایی این را داریم که مفاهیم را در اوج متعالی خودش بیان کنیم که در آثار دیگر نیست....

.... رئالیسم یعنی ماندن در چهارچوب آنچه هست، و این، ماندگار کردن انسان است، و این، با انسان عاصی و انسان همواره تشنه سازگار نیست؛ چنانکه ایده آلیسم موهوم خیانت به انسان است که واقعیت و حقیقت است.

همپای فلسفه و انسان، امروز هنر پرچمدار این عصیان علیه طبیعت و عینیت است، پرچمدار کشف خود انسان و شکفتن و شکوفایی دادن به همه ی استعدادهای ماورایی و حتا ماورای عقلی و منطقی انسان است. هنر امروز بر خلاف دیروز، ماندن در تفنن نیست، بلکه ساختن نوع بالاتری از انسان و از بشر است و این رسالت و امانتی است که به قول "مترلینگ": (( خداوند وقتی همه ی اشیا را ساخت به انسان رسید و به انسان که رسید از خلقت دست کشید و آن را به خود انسان واگذاشت.)) و انسان خالق یعنی هنرمند، انسانی که از همه چیز میبرد، این بزرگترین عظمت کار هنر است، وقتی از همه چیز میبرد در حالی که می آفریند و با آفرینش هنریش میسراید، مینوازد، میتراشد، خود را میسازد، خود را بیان میکند. من، در حالی که یک خلق جدید میکنم، خود را خلق کرده ام. کسی که یک اثر جدید مینویسد، فردوسی که شاهنامه را آفریده است، خود را آفریده است، یعنی فردوسی را آفریده است و انسان، به میزانی که هنر در معنی انسانی خودش، نه در معنی علمی و صنعتگری خودش به پیش میرود، خالق خویش و سازنده ی خویشتن میشود.

امروز هنر به شکل سرگرمی فلسفه ی بورژوازی - که اصالت زندگی عصر میباشد - در کجاست؟ در آن بهشتی که او میخواهد در زمین بسازد که فقط بر خوردن و لذت بردن و ماندن در بهشت استوار است. در این صورت هنر به عنوان یک سرگرمی، به عنوان پر کردن اوقات فراغت و به عنوان لذت دادن و نرمش دادن به زندگی خشک صنعتی است و این، پست ترین شغل را به مقدسترین موجود - که هنر است - واگذاشتن است و این، سپردن کار مطربی به یک خلاق و یک پیامبر پس از خاتمیت، یعنی هنر است.  

دنیای این روزهای من ...

Nikon D60,  Nikon 16-85mm,  f20,  1/15s,  ISO 100,  40mm,  handheld

دنیای این روزهای من ...

دنیای گذار از رنگهای طبیعی به سمت رنگها و رنگمایه های دلخواسته ی سوررئال ....

دنیای استفاده از Motion Blur در کنار Panning و Tilting زمان ثبت ...

دنیای رها کردن پرندگان در قاب ...

دنیای مهمان شدن انسانهای محو شده در قاب ...

دنیای فاصله گرفتن ناخواسته از سایت عکاسی که روزگاری ساعتها در آن زندگی میکردم ولی امروز برایم به یک چتروم میماند؛ چرا که ممکن است چندین ساعت خارج از شهر برای گرفتن چند شات صرف کنی و نتیجه و چکیده ی چند سال تلاش و مطالعه را در یک ویرایش زمانگیر 4-3 ساعته با وسواس تمام و مقایسه ی 9-8 خروجی TIF 16bit و انتخاب بهترین آنها به بوته ی نقدهای بیش از 15 کلمه!!!!! بسپاری تا ضمن مشاهده ی 100% نتیجه ی تلاشهایت، کمکی هم هر چند ناچیز به منتقدتر شدن!!!! کاربران سایت نمایی!!!! تازه اگر شانس بیاوری و در این مسیر فرهنگی هنری، کامنت کپی شده !!!!! و یا دور زده شده ( با 15 کلمه که هیچ کدام در مسیر منتقدتر شدن کاربران سایت نیست !!!) دریافت نکرده باشی!!!! حال ممکن است یک کاربر با وجدان (وجدان 15 کلمه ای مد نظر مدیر گالری!!!) یک کامنت پای عکست بنویسد، چه نوشته است؟ 

"در کل تلاش خوبی توسط عکاس انجام شده ولی نیاز به اصلاح و بهبود دارد. عکس دارای مشکلات تکنیکی یا موضوعی است. عکس با وجود کیفیت بالا ایده‌ای تکراری است."!!!!!!!

البته حالت خیلی بهتری هم هست و یک کاربر پای عکست مینویسد: "ابروی عکست اگر به جای اینکه این وری بود، اون وری بود خیلی بهتر بود!!!" و از 3 امتیاز ممکن یا 1 امتیاز میدهد یا امتیاز نمیدهد تا مبادا در مسیر رشد هنریت دچار غرور کاذب و مخرب شوی !!!!!

خیلی ها هم مثل من حال و حوصله و وقت نوشتن یک پاراگراف 15 کلمه ای برای هر عکس را ندارند، آخر اگر یک عکس بود 150 کلمه هم میشد نوشت ولی خب ...

نکته ی جالبتر و تکان دهنده اینست که مثلاً در یک کامنت یا پاسخ نوشته شده است، "خیلی ممنون" و 3+ امتیاز گرفته است (یعنی سه نفر آن را مفید ارزیابی کرده اند !!!!!!!!!!!!!!! و تازه ممکن است نویسنده ی کامنت به دلیل ضعف سایت در اطلاع رسانی پاسخها و امتیازهای کسب شده به صورت موردی و دقیق، متوجه آن هم نشود !!!!!) و آن عکس تو 1+ !!!! برای همین است که میگویم "چتروم"!!!!

همیشه در زندگی با محدودیت و محرومیت بیگانه و دشمن بوده ام و به جای آن معتقد به بینش و آگاهی رشد یافته هستم!! و وقتی یکی میگوید اگر میانگین امتیازهای صادره ات از 2+ بیشتر شود تا 24 ساعت محرومیت از امتیازدهی در انتظارت است، خوشحال نمیشوم !!

البته از حق نمیگذرم و میگویم که همه ی پیشرفتی که تا حال داشته ام از سایت عکاسی شروع شده است و تا همیشه خود را مدیون این سایت میدانم.

دنیای این روزهای من تمرکز فعالیتهای سایبری - عکاسی ام در سایت دوست داشتنی Fotoblur  است که به هر عکس فقط یک امتیاز به نشانه ی تصدیق، داده میشود و میتوانی با یک + و یا یک ! نظرت را در اوج ایجاز و سرعت در دنیای سریع امروز بیان کنی!!!!

سایتی که اصلاحات و تغییرات پیوسته و مفید آن در کمتر از چند ساعت انجام میشود و نه چند هفته !!!!! 

سایتی که در آن عکسهای تکراری "چک چک کوهی" و "زنبور" و "عنکبوت" و ... گالری را به سخره، تسخیر نکرده اند و خلاقیت و قدرت و کیفیت تعیین کنندگان اصلی هستند.

سایتی که اگر اندکی از خودت خلاقیت نشان دهی واقعاً دیده میشوی!!!!  

Through the strange moments of the life

Nikon D60,  Nikon 16-85mm,  f22,  3s,  Iso 100,  tripod

این کار در صفحه ی اول سایت Fotoblur، انتخاب شد و برایم بسیار لذتبخش بود!!

از Mark Galer به خاطر آموزشهایش در سایت Photoshopsupport سپاسگزارم که در دستیابی کنترل شده و هدفمند به این تونالیته های سوررئال به من کمک زیادی کرد.

از نیما مقیمی عزیز سپاسگزارم که تکنیک برداشت این ثبت را از گالری و راهنماییهای ایشان به یادگار دارم.

پاییزانه ها

به قصد ثبت Tilting از ردیف سپیدارها از شهر خارج شدم، 6 کیلومتری شاهرود، اطراف شهر کوچک بسطام که این درختان دور و بر باغها و مزارع به فراوانی دیده میشوند، مرا به سمت خود کشاند ولی برداشتهای غیر Tilting در این دو ساعت، راضی کننده تر شدند:

- افسانه های پاییزی

Nikon D60,  Nikon 16-85mm,  f20,  1/15s,  34mm,  ISO 100, handheld

آنچه به دنبالش رفتم راضی کننده نشد!

ویرایش نامناسب عکس را فلت کرده است. باید ویرایشی را که در عکس "انسان-ماشین -پاییز" انجام دادم را به کار میگرفتم.

- انسان-ماشین-پاییز

Nikon D60,  Nikon 16-85mm, ISO 100,  16mm,  tripod

یک ثبت با تکنیک برداشت HDR و هفت شات. برای کنترل نور خورشید بر روی ماشین، بهتر دیدم این گونه عمل کنم، ترکیب در Photomatix ویرایش در Lightroom و CS5 به تناوب و در نهایت پلاگین مورد علاقه ام Nik Software Silver Efex Pro و خروجی High Structure آن.

قرارگیری ماشین بین انسان و زیباییهای طبیعت به ویژه در فصل پاییز و فاصله ی آزارنده ای که ایجاد کرده است را در لایه ی معنایی عکس در نظر داشتم که آن را در عنوان هم آورده ام.

- پاییز در مزرعه

Nikon D60,  Nikon 16-85mm,  f10,  1/60s,  16mm,  ISO 100, handheld

هنگام برداشت انتظار دستیابی به این خروجی را نداشتم!! ولی Lightroom غوغا به پا میکند در عکس !!!!

- پاییز مزرعه

Nikon D60,  Nikon 16-85mm,  f11,  1/100s,  31mm, ISO 100,  handheld

به قصد ادامه ی موفقیت نسبی "پاییز در مزرعه"، چند روز بعد، از شهر خارج شدم و این ثبت با تمرکز بیشتر بر شیارها و نبودن ابر، مسیر ویرایش را به سمت Holga کشاند.

تمام شیارها در Lightroom با براش تقویت شده اند.

/p

مبارزه ی نابرابر

Nikon D60,  Nikon 16-85mm,  f25,  1/6s,  20mm,  ISO100,  handheld

گاهی دست روزگار بر روی آرزوهایمان و حتا بر روی نیازهای اولیه ی زندگیمان مهر Reject میزند و ما را به مبارزه فرا میخواند، مبارزه ای همیشه نابرابر با سرانجامی نامعلوم.